Wandeling Hallerbos 05/05/07
Afspraak in Brasserie ’t Kriekske in Halle, om van daaruit een wandeling te maken in het Hallerbos, alwaar we hoopten de blauwe hyacinten te kunnen bewonderen.
We kwamen zo een beetje van alle kanten van het land en de ene vond het al wat gemakkelijker dan de andere (lang leve de GPS hé Jef!)...
Dat wachten trok niemand zich aan, want tenslotte is het geen onaangename job als je kan wachten op een gezellig terrasje, met een pintje in de hand en het zonnetje op je bolletje! Het kon erger!
Na een kennismaking met enkele nieuwe gezichten, konden we op pad:
Marc en Josiane (organisatoren van deze eerste wandeling), Erica en Michel, Chris en Jef, Wim en Elke met kids (Nilske, Stefke en Roele), Oma en Opa Visje met de kleinkindjes, De Donderkes (Els en Christophe met Niels en Ruben), Kris en Annemie met dochtertje Lien, de ouders van Annemie, Piet en Tineke, Vicky en Steven met wervelwindje Lieke en tenslotte mag ik mezelf niet vergeten, Nathalie ofte Tanteke.
Al snel bleek dat we geen blauw te zien zouden krijgen, maar alles zag wel prachtig groen, met nog een zeer lichte blauwe schijn… Maar dat felle groen is toch ook prachtig, zeker met het spel van licht en schaduw erop.
Iedereen begon te stappen, er zat een goed tempo in de groep en er werd bijgebabbeld en kennis gemaakt met elkaar. De kindjes stapten flink mee, de oogjes fonkelden van plezier en genot. En als je dat ziet, geniet je als ouder, grootouder of tante uiteraard mee! Het is dan wel even afzien als je die zware buggy’s die steile helling op moet duwen, maar dan zijn er altijd die sterke mannen van ons die hun spierballen boven halen. En uiteraard had Marc het aan zijn broek… Hij koos een wandeling met steile ‘bergen’, dan mocht hij Niels ook wel naar boven manoeuvreren van Els…
Bij het uitstippelen van de route hadden Marc en Josiane een aantal bomen gekapt en banken geplaatst, zodat wij er konden picknicken… Een glaasje fris, een bekertje Kriek of een flesje water om de dorst te lessen en een grote pot vol minicakejes. Wat een verwennerij!
Na de groepsfoto gingen we dan terug op pad, om onze route te vervolgen.
Dit tweede deel van de wandeling, met net iets meer ‘bergen om te overwinnen’ en een doormidden gereden slangetje, bracht ons terug naar ons beginpunt, namelijk het terras van ’t Kriekske.
Daar moesten eerst de droge kelen verzorgd worden, om dan op ons gemak te kiezen wat we zouden eten.
Kris en Annemie, Lientje en de grootouders reden huiswaarts, maar we denken dat ze zich de volgende keer ook zullen laten verleiden om gezellig mee een hapje te eten...
Er werd nog nagepraat, gesmuld, gelachen, genoten...
Het was een mooie, fijne middag, met heel leuke en lieve mensen, en onze sterrenkindjes die tevreden op ons neer keken...
- Nathalie
Voor meer foto's, klik hier