Wandeling – Nieuwpoort aan zee – 15 november 2008
Onze tweemaandelijkse wandeling ging door vanuit “de Barkentijn” te Nieuwpoort. Het is in dit mooie vakantiecentrum dat we met onze Ik Leef Verder – groep ons eerste weekend doorbrachten. Het werden dagen om nooit te vergeten...
We vertrokken zaterdag om 14.00 uur om 7 km te wandelen. Het was hartverwarmend dat we konden starten met ongeveer 35 volwassenen en 20 kinderen. De weergoden waren ons gunstig... een aangenaam herfstweertje... De wandeling was simpel gepland. We volgden de vaargeul vanaf de dijk te Nieuwpoort tot aan de jachthaven. Van hieruit wandelden we nog even tot aan de kinderboerderij.
Wat wordt Nieuwpoort mooi. Bijna gans onze wandeling heen en terug liepen we over een nieuw aangelegd wandelterras langs het water. Nieuwpoort wordt stilaan “de” badstad van onze kust. Zo verzorgd, zo praktisch...
In de kinderboerderij konden we dan iets drinken – zoals de gewoonte is, aangeboden door onze vereniging – in een lekker warme kantine. De kindjes konden spelen in de speeltuin en de vele neerhofdieren voederen.
We voelden het allen aan... de sfeer, het samen zijn, onze kindjes die genoten, het deed ons deugd... Allemaal mensen met verdriet in hun hart om hun kind, broer of zusje, maar daarom niet ongelukkig... Integendeel, allemaal vrienden die het leven positief en hoopvol aanpakken en zich gesterkt voelen door hun gezin, familie en vriendenkring. Er werd wat afgebabbeld en vooral geluisterd naar mekaar. En is dat niet de bijzonderheid van onze wandelingen? Zo zonder remmingen kunnen en willen vertellen en luisteren naar elkaar over onze zorgen en vreugden die onze kindjes ons geven. Er waren ouders en grootouders bij die het heel zwaar hadden, toch hoorden wij niemand klagen...
De terugweg naar “de Barkentijn” verliep trager en moeizamer dan de heentrip. Onze kleinsten werden moe, alle kinderwagentjes waren bezet. Kleine Linse (3 jaar) mocht op de sterke schouders van Dominique. Ze sliep met haar hoofdje op het hoofd van Dominique.
Ten huize “de Barkentijn” wachtte ons een heerlijke maaltijd.
Nooit voorheen zo de warmte en innerlijke vreugde gevoeld als toen na deze verkwikkende wandeling samen met onze vriendenkring die “Ik Leef Verder” is...
Jef, Chris