Herdenkingsdag 19-09-2015

Herdenkingsdag 'Ik leef verder' 2015

Alweer was, zoals bijna jaarlijks het geval is, de zon van de partij op onze herdenkingsdag. Het had wel al her en der geregend, maar onze namiddag in Leerbeek was van begin tot eind eerder zonnig. De volledige zaal stond netjes klaar en gedekt toen tegen half twee de mensen vlot aankwamen. Iedereen zocht zijn tafeltje uit.

Deze keer waren het mooie rugzakjes met de naam van onze sterrenkindjes op, die ons duidelijk maakten waar onze plaatsen waren. Josiane had er duidelijk werk van gemaakt, want zowat iedereen sprak ons aan over de zelfgemaakte rugzakjes. Er was duidelijk wat tijd in gestoken.

De rugzakjes legden de link naar het verhaaltje dat we die namiddag voorlazen, over een ziek meisje dat terugkeerde naar haar wolkje waar ze oorspronkelijk vandaan kwam.

Dit jaar werd in het bijzonder Simon herdacht. Op de uitnodiging van onze herdenkingsdag stond ook Sanne nog vermeld, maar zij zal op de herdenkingsdag van volgend jaar speciaal herdacht worden. Zo ging nu alle aandacht naar Simon, zijn ouders en zusje, die er voor het eerst bijwaren.

Het voelde allicht voor hen allemaal vreemd aan, maar wij hopen dat het ook voor hen, zoals voor ons, een mooie dag werd.

Zoals ieder jaar worden tijdens het liedje 'The dance' de foto's van al onze kindjes nog eens getoond. Dit blijft ongetwijfeld een zeer gevoelig moment voor iedereen die aanwezig was.

En dan is het tijd om onze ballon de lucht in te laten op het Pervivo park.

We verzamelen aan de grote baan om samen over te steken. Van danaf zijn het eerder kleine wegen om naar het park te wandelen. Al snel is iedereen op weg en aan de babbel met iemand, over eender wat.

Eens boven aangekomen aan Pervivo verspreiden de mensen zich wat. Sommigen hebben vliegertjes of een bloemetje mee en willen dit graag aan het boompje van hun kind achterlaten. En dan verzamelen we terug bovenaan. Voor de kinderen zijn er bellenblazers voorzien. Die belletjes gaan al snel de lucht in!

En dan is het tijd om de ballon te lossen, allemaal met een sterretje daaraan met de naam erop.

En daar gaan ze, de wijde hemel in!!! Mee met de wind...

Wanneer de laatste ballon helemaal verdwenen is, zakken we terug af naar de zaal. Daar wachten fricandon, kriekjes en rijstpap ons op. Niemand die op zoiets neen kan zeggen. Het smaakt, dat zag je zo.

Tegen de avond, wanneer de eerste mensen naar huis begonnen te gaan, werd er hier en daar al gesproken over het weekendje De Panne, nog een aantal weken en we trekken naar zee om ' s uit te waaien en vooral gezellig te kletsen, lachen, wandelen, lekker eten, kwissen en niet te vergeten: met de go cars te gaan rijden!

Bedankt voor jullie warme aanwezigheid op onze herdenkingsdag!